برای جشنواره‌ی فیلم فجر به دانشجویان سینمای اختصاصی بدهید
به گزارش جادنیوز، اتحادیه جامعه
اسلامی دانشجویان طی نامه‌ای به صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نکاتی را
درباره سینما و برگزاری جشنواره فجر مطرح کرد.
در
این نامه خطاب به صالحی آمده است: « هنر سینما بلاشک یک هنر برتر است؛ یک
روایتگر کاملاً مسلط – که هیچ روایتگری تاکنون در بین این شیوه های هنریِ
روایت یک واقعیت و یک حقیقت، تا امروز به این کارآمدی نیامده – و یک هنر
پیچیده و پیشرفته و متعالی است. شما این دریچه را دمِ دست دارید؛ یعنی
دریچه ی سینما به سوی معارف و پرتوی که از این دریچه به داخل افکنده میشود.
این دریچه در اختیار شماست.
مقام معظم رهبری
ضمن عرض سلام
خدمت حضرتعالی و همکاران محترمتان؛ با توجه به اینکه در آستانه برگزاری سی و
هفتمین جشنواره فیلم فجر و ظرفیت‌های بالای سینمای کشور که در بستر این
جشنواره بروز و ظهور پیدا می کند قرار گرفته‌ایم اتحادیه جامعه اسلامی
دانشجویان نکاتی را در خصوص محتوا و ساخت فیلم‌ها و همچنین برگزاری این
جشنواره به حضورتان می‌رساند:
۱- عدم سیاست‌گذاری جشنواره برای جهت دهی به آثار سینمایی:
با
گذشت ۳۶ دوره از برگزاری این جشنواره شاهد این هستیم که سینمای ایران از
قالب ارزشی و انقلابی خود روز به روز فاصله می‌گیرد. عدم سیاست‌گذاری در
خصوص برگزاری جشنواره نقش بسزایی در این مسئله دارد. موضوعاتی مثل جنایات
استکبار، انقلاب‌های منطقه، تاریخ انقلاب، تاریخچه دفاع مقدس، مشکلات و
معظلات اجتماعی مثل طلاق، اعتیاد، روابط نا‌سالم و غیره مواردی هستند که
می‌توان ذیل این چشم انداز بررسی و برنامه‌ریزی شوند.
در
این میان اما غالب فیلم‌ها به سمت بیان معضلات اجتماعی در نا‌امیدانه‌ترین
حالت ممکن رفته‌اند و این دید را به خواننده القا می‌کنند که دیگر کار از
کار گذشته است و این سرچشمه در عدم سیاست گذاری و حمایت از طرح ها و ایده
های جدید برای ساخت در مجموعه های سینمایی کشور از جمله سازمان سینمایی
دارد. باید توجه کرد که مهم‌ترین قسمت هر حکومتی تاریخ آن است. تاریخ
انقلاب اسلامی سرشار از فداکاری‌ها، چالش‌ها، مشکلات و سختی‌هایی است که
انقلاب اسلامی با همراهی مردم توانسته از آن‌ها عبور کند. بازخوانی تاریخ
انقلاب باعث میشود جامعه خود را باور کند و مردم خود را در صحنه و تأثیر
گذار ببینند.
اگر به عنوان جشنواره که الهام
گرفته از دهه فجر انقلاب اسلامی است توجه کنیم متوجه خواهیم شد که کمتر
فیلمی در خصوص موضوعات مرتبط با انقلاب اسلامی در میان فیلم های اکران شده
مشاهده میشود که این موضوع نیازمند حمایت جدی مجموعه وزارتخانه از این
گونه فیلم‌هاست. اگر این مسئله به جامعه پمپاژ نشود شاهد این خواهیم بود که
آن روحیه تأثیر گذار مردمی رفته رفته به سمت نا‌امیدی پیش می‌رود. موضوع
مهم دیگری که در این سال ها در سینمای کشور و جشنوراه فجر مغفول مانده دفاع
مقدس است.
ساخت فیلم‌هایی از ۸ سال دفاع مقدس
نیز یک بخش جنبی از جشنواره شده است و بود یا نبودش برای مجریان برگزاری
تفاوتی ندارد. در این میان اما کم نبودند فیلم‌های ضد جنگ یا بهتر بگوییم
ضد دفاع که از همین جشنواره جایزه هم گرفته‌اند. جشنوار فجر نه صرفاَ به
عنوان ویترین نمایش بلکه باید انگیزه‌ای برای حضور کارگردانان جوان در این
ژانر باشد تا تاریخ و فرهنگ ایثار و شهادت ایرانیان در ۸ سال دفاع مقدس رو
به فراموشی نگذارد.لازم است حضور شورای سیاست گذاری جشنوراه فجر صرفاَ برای
برگزاری و نحوه اهداء جوایز و دیگر برنامه‌های جشنواره فجر نباشد و این
شورا با همکاری و همراهی اصحاب سینما و متخصصان این حوزه اقدام به
سیاست‌گذاری کلان در بخش های مختلف سینما نماید و جهت دهی درستی به آثار
تولیدی در فاصله دو جشنوراه داشته باشد.
۲- بی‌تفاوتی جشنواره نسبت به فیلم‌های کمدی:
در
سالیان اخیر برگزاری جشنواره مشاهده میشود فیلم‌هایی ذیل موضوع کمدی به
جشنواره ارائه شده است که علاوه بر نوعی هنجارشکنی و افسارگسیختگی گاهاَ با
معیار‌های اسلامی نیز تناسب چندانی ندارند. کمدی نیاز به باز تعریف دارد و
صرفاَ یک طنز پوچ بی‌مفهوم که وقت مخاطب را دو ساعت تلف کند نیست. کمدی
نوعی اظهار نظر در قالب موضوعات مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است که در
قالب طنز بیان میشود و اثر فوق العاده‌ای بر مخاطب و مجریان امر می‌گذارد.
کمدی اما امروز درگیر کلیشه شده است و ابتدا و انتهای خواست تمام
سرمایه‌گذاران و کارگردانان فروش خوب و مناسب این ژانر می‌باشد. در این
میان اما نقش شورای صدور پروانه ساخت بسیار مهم و راهبردی است چرا که باید
اساسا پیش از ساخت اینگونه آثار و از مرحله فیلمنامه اصلاح آغاز شود. اگر
امروز با ضعف فیلمنامه مواجه هستیم لازم است وزارتخانه با همکاری دانشگاه
ها نسبت به تربیت و آماده سازی گروهی از جوانان برای حضور در عرصه کمدی های
فاخر برآید. در این میان نقش جشنواره حمایتی است و باید با اهداء و تقدیر
از کمدی‌های فاخر و یا وضع قوانین جدیدی در پذیرش اینگونه آثار از این حرکت
رو به ضعف و بی محتوایی در سینمای کمدی جلوگیری نماید.
۳- هزینه بالای برگزاری جشنواره: در شرایطی که اقتصاد
کشور
دچار بحران شده است ضروری است نسبت به هزینه‌های برگزاری جشنواره ملاحظه و
صرفه‌جویی شود. همانطور که امسال برای جلوگیری از تحمیل هزینه‌های اضافی
بر بیت المال نمایشگاه مطبوعات برگزار نشد که در این بحث هم صحبت بسیار است
و امکان آن بود که با مدل هایی جایگزین و با هزینه هایی کمتر این نمایشگاه
مهم حوزه مطبوعات نیز برگزار شود. از حضرتعالی و همکارانتان در وزارتخانه و
سازمان سینمایی کشور انتظار داریم با بررسی مدل‌های برگزاری جشنواره،
اقدام به حذف بخش‌های اضافی و بعضاَ تجملاتی جشنوار نمایید. در این سال ها
بیشتر از آنکه دغدغه مسئولان برگزاری به کیفیت و حضور فیلم ها در بخش های
مختلف اختصاص داده شود پیگیر سالن ها و کاخ جشنواره بوده اند و اقدامات
بسیاری که جز تجملات و هزینه های سنگین بر بیت الملل سرانجام دیگری ندارند.
در این میان هدف دیده شدن هرچه بهتر و بیشتر تولیدات یک سال گذشته سینمای
کشور می باشد، یک اثر خوب بدون زرق و برق‌های اضافی هم به خوبی دیده خواهد
شد.
۴- عدم حمایت از شرکت دانشجویان در جشنواره:
اگر
بخواهیم سینمای پرباری داشته باشیم لازم است از دانشجویان مرتبط با این
رشته‌ها نیز حمایت شود تا بتوانند با کسب تجربه رفته رفته به بهبود وضعیت
آشفته سینمای ایران کمک کنند. قشر فرهیخته جامعه می تواند با حضور در
جشنواره ضمن بررسی نقاط ضعف و قوت آن، در خط مقدم مطالبه‌گری قرار گرفته و
در رسانه‌های خود در همین رابطه نقدها و مشورت‌هایی ارائه دهد که بی شک در
اصلاح روندها و سنت‌های غلطی که در سینمای کشور جا افتاده است موثر خواهد
بود. در این میان اما لازم است با تغییر قوانین پذیرش رسانه‌ها، بخشی ویژه
به حضور رسانه‌های دانشجویی از جمله نشریات اختصاص داده شود چرا که این
نشریات و رسانه های دانشجویی قابل مقایسه با رسانه های رسمی کشور نیستند و
باید با ظرفیت های خود مقایسه شوند. پیشنهادی که جامعه اسلامی دانشجویان به
عنوان بزرگترین اتحادیه دانشجویی کشور دارد اختصاص یک مجموعه سینمایی به
دانشجویان است و آنجاست که می توانید نقد و بررسی درست و با در نظر گرفتن
ابعاد مختلف را در قشر فرهیخته و جوان کشور ببینید. تشکل های دانشجویی
کاملا ظرفیت اجرای این ایده را دارند حال از مرحله بلیط فروشی گرفته تا
اجرا و اکران فیلم ها. مهم ترین بحث در این قسمت درک ظرفیت های دانشجویی
است و اینکه حضرتعالی و مجموعه تحت امرتان به عنوان متولی اصلی فرهنگ در
کشور تا چه اندازه به دانشجویان کشور برای همکاری و همراهی ایمان دارید.
۵- بالا بودن قیمت بلیط‌های جشنواره:
هر
ساله گروه‌های بخصوصی از مردم در جشنواره حضور پیدا می‌کنند که این مسئله
باعث اختصاصی شدن جشنوراه شده و ظرفیت عمومی که لازمه هر جشنوراه مردمی است
رو به زوال برود. جشنواره را نباید اختصاصی کنیم به این صورت که صرفاَ
گروهی از مردم که درآمد متوسط به بالایی داشته باشند بتوانند از آن استفاده
کنند. اکران فیلم ها در استان ها همزمان با ایام برگزاری جشنواره در تهران
حرکتی مناسب در همین راستا در این سال ها بوده است. اگر به روند درست بلیط
فروشی و هزینه های آن توجه شود قطعا شاهد حضور قشر های گسترده تری از
جامعه در سینما های اکران کننده جشنواره خواهیم بود. باید در نظر داشت
فیلم‌ها ساخته می‌شوند تا بتوانند با بیان نظراتشان روی جامعه تأثیر
بگذارند که با این روند نمی‌توان توقع تأثیر‌گذاری چندانی را از جشنواره
داشت. در نظر گرفتن گروه های مختلف مردم و اختصاص بلیط به آن ها از جمله
گروه های دانشجویی، دانش آموزی، قشر های فرهیخته ای همچون فرهنگیان و
اساتید دانشگاه ها و سایر بخش های جامعه می تواند راه حل موثری برای مردمی
شدن و مردمی ماندن جشنواره باشد.
امید است با
توصیه حضرتعالی در جلسه ای با حضور اعضای اتحادیه و مدیر محترم سازمان
سینمایی وسمعی، بصری و دبیر محترم جشنواره فیلم فجر بتوانیم در اصلاح این
موارد که حاصل بررسی و مشورت دانشجویان ایران اسلامی با اصحاب سینما و
فعالان این حوزه می باشد، گامی بلند در جهت بهبود کیفیت هر چه بهتر جشنواره
فیلم فجر، اثرگذاری دقیق‌تر و بهتر، افزایش کیفیت فیلم‌های سینمای ایران
برای داشتن سینمایی بهتر و پر بار‌تر برداریم.
واحد روابط عمومی
اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید