درس! درس! درس!

در شماره قبل به
ویژگی­های یک تشکل دانشجویی پرداختیم، در ادامه بحث تشکیلاتی خود می­خواهیم کمی به
افراد شکل­دهنده این مجموعه­ ها بپردازیم.

یک دغدغه ثابت
برای دانشجویی که می­خواهند وارد فعالیت­های مختلف شود و یا فردی که در این عرصه
فعال است؛ بحث درس و دانشگاه است و البته یکی از اصلی­ترین بهانه­ها برای عدم
فعالیت دانشجویی نیز همین مسئله است.

پاسخ به این سوال
بسیار مهم بوده و واجب است که هر فعال دانشجویی تکلیف خود را با این مسئله مشخص
کند و از طرفی دیگر زمانی که شما به عنوان یک دانشجویی معمولی اگر یک ترم مشروط هم
شوید؛ شاید دیگران خیلی به شما کاری نداشته باشند؛ اما وقتی که به عنوان یک فعال
دانشجویی وضعیت تحصیلی خوبی نداشته باشید این مسئله همچون چماقی بر سر فعالیت های
شما و بر سر مجموعه شما زده می شود!

بهترین راه حل این
است که شما محدوده قسمت­های مختلف زندگی خود را مشخص کنید و هر چیز را در جای خودش
قرار دهید. اگر برای یک دانشجو قرار دادن یک وقت ثابت و مشخص یرای درس به موفقیت
بیشتر او کمک می­کند؛ قطعا برای شما که یک فعال دانشجویی هستید این مسئله واجب
است.

یکی از مهم­ترین آسیب­های
کار تشکیلاتی که عامل بسیاری از مشکلات درسی فعالین دانشجویی می­باشد؛ تبدیل شدن
فعالیت­ها و تشکیلات به همه­چیز زندگی دانشجویان است و برای این که ما دچار این مشکل
نشویم باید جایگاه هر چیز را در زندگی خود مشخص کنیم و اجازه ندهیم تا بخش­های
مختلف زندگیمان جای هم را گرفته و منجر به مختل شدن بخش دیگری شوند.

نکته دیگری که می­تواند
به ما کمک کند این است که بدانیم در آینده می­خواهیم چه کاری انجام دهیم. اگر شما
می­خواهید در آینده در رشته تحصیلی خود به عنوان یک فرد برجسته علمی شناخته شده و
فعالیت کنید؛ پس لازم است که جزو نفرات برتر کلاس خود باشید؛ اما در حالت عادی اگر
بتوانید خود را در حد میانه و متوسط کلاس خود نگاه دارید خوب و کافی است.

یک فعال دانشجویی
باید بتواند تعادل را در زندگی خود ایجاد کند؛ اما این را هم باید بداند که این یک مسئله
منطقی است که او با انجام فعالیت­های دانشجویی دارد بخشی از وقت خود را به مسئله
دیگری اختصاص می­دهد و وضعیت او با یک دانشجوی عادی که تمام وقتش آزاد بوده و
دغدغه دیگری ندارد متفاوت است و این طبیعی است که او نمی­خواهد و نمی­تواند تمام
وقت خود را به درس اختصاص دهد و حتما جزو نفرات برتر باشد اما نباید هم اجازه دهد
این مسئله از تعادل خارج شود.

فکر می­کنم در حد
کافی با هم این مسئله را بررسی کردیم و ان­شاا… در شماره­های بعد به موضوعات
دیگر و آسیب­های دیگر در تشکیلات می­پردازیم.

علی عرب- دبیر تشکیلات اتحادیه جامعه اسلامی
دانشجویان