نقش زنان در واقعه عاشورا

نقش آفرینی زنان در
تمامی عرصه های مبارزاتی از دیرباز در تاریخ اثرگذار بوده از صدر اسلام و قبل از
آن زنانی همچون آسیه همسر فرعون، سمیه،
خدیجه(س) و شخصیت والای حضرت زهرا (س)، در حادثه کربلا نیز زنانی چون ام وهب، همسر
زهیر واسطوره صبر و استقامت حضرت زینب (س) تاریخی را رقم زدند که زنان بر  خلاف دوران جاهلیت -که زن بودن را مایه ذلت می‌دانستند-
به زنانگی خود افتخار کنند و در طی طریق ایفای نقش‌های زنانه از این بزرگواران
الگو بگیرند. حضرت زینب(س) کسی است که فصاحت و بلاغت و شهامت را ازپدرش به ارث
برده و با مادرش در مسجد مدینه موقع ایراد خطابه آتشینش همراه بوده و از او نیز
سخن گفتن را آموخته است، او می‌داند که همین مردم، هزاران نامه برای برادرش
حسین(ع) فرستادند و با دست پسر عمویش حضرت مسلم با امام حسین بیعت کردند، اکنون
لازم است فریاد‌های بیست و پنج ساله علی و حسن و حسین(ع) و مظلومان دیگر از یاران
امیرمؤمنان علی(ع) مانند رشید حجری، حجر بن عدی، میثم تمار و… از گلوی دختر
برومند علی (ع) خطابه‌ای آتشین باشد تا مانند پتکی بر سر این مردم فرود آید تا
پرده‌های غفلت را بزداید و تبلیغات باطل جبهه آل زیاد وسفیانی را نقش بر آب کند و از
بیخ و بن، قلع و قمع نماید. زینب(س) در این خطبه با اشاره به خونِ به خون خفتگان
راه خدا و راه و هدف شهیدان کربلا، این چند نتیجه را گرفت: تبلیغات دروغین دشمنان
را نقش بر آب کرد، خط سرخ شهادت را که بخاطر زیر بار ذلت نرفتن ترسیم شده است روشن
ساخت و آن را طریق الهی و مسئولانه به خاطر احیای موازین و سنت اسلامی بر شمرد،
مردم کوفه را که بخاطر پیمان شکنی‌ها، مرتکب خیانت بزرگی شده بودند از خواب غفلت
بیدار کرد… . خطابه پر محتوا و آتشینی که حضرت زینب(س) در کوفه ایراد فرمودند،
نشان‌دهنده این است که بانوان اسلامی با مجهز کردن خود به علم، آگاهی، بیان و قلم
در برابر جریان‌هایی که بر اساس” کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا” همیشه در
صحنه گیتی جریان دارد و مسلمانان را تهدید می‌کند ساکت نمانند، با قلم و بیان خود
از حق دفاع کنند، از ظلم و انحراف جلوگیری نمایند و در راه هدایت جامعه گام
بردارند. زنان بعد از این حادثه پر فراز و نشیب، با برگزاری عزای حسینی، ایجاد
تکایا و حسینیه‌ها و همچنین اشعار و تالیفات عاشورایی توانستند شدت ظلم این ظالمان
را به عالمیان نشان دهند. این حادثه نشان داد برای احیای سنت الهی باید خون ریخته
شود تا باطل را محو و حقیقت را نمایان سازد بی‌شک یکی از نمونه‌های بارز این
الگوگیری در دوران هشت سال دفاع مقدس ظاهر شد،که مادران  ایرانی ام وهب گونه، با افتخار فرزندان خود را
در راه اسلام و انقلاب فدا کردند. در ادامه نیز مادران شهدای مدافع حرم و مدافع
وطن ادامه دهنده‌ی این جریان الهی بودند. اما امروز این  میدان کارزار هل من مبارزی دیگر می‌طلبد، جنگ
همان جنگ است ولی با جنسی متفاوت. این بار دشمن از جنگ نظامی نا‌امید شده، دریافته
است که هرچقدر بر خانواده‌های ایرانی از بعد نظامی فشار بیاورد اراده‌ی آنان برای
مقاومت بیشتر خواهد شد بنابراین پا در عرصه‌ی جنگ اقتصادی و فرهنگی گذاشته است. و
بعد دیگری را مورد هدف قرار داده است، نه به سختی جنگ نظامی ولی با عمقی بسیار
فراتر، امروز  این هنر  ام وهب‌های ایران است که تشخیص دهند در این
میدان آنچه باید فدا شود چیست؟؟؟

مریم زارع

تحریریه نشریه هم شاگردی

اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان